ક્ષિતિજે ઘાસ જેવી લીલી ક્ષણ દઈ અમને દોડાવ્યા;

અમારામાં જ ઇચ્છાનાં હરણ દઈ અમને દોડાવ્યા.

અમે ક્યાં જઈ રહ્યા, ક્યાં પ્હોંચશું, એની ખબર ક્યાં છે,

અમારી ફરતું કાયમ આવરણ દઈ અમને દોડાવ્યા.

દીધું છે એક તો બેકાબૂ મન, ના હાથ રહેનારું,

વળી એમાં સલૂણી સાંભરણ દઈ અમને દોડાવ્યા.

અહીં આ રામગિરિની ટોચ પરથી છેક અલકા લગ,

અષાઢી સાંજનું વાતાવરણ દઈ અમને દોડાવ્યા.

બધાને દોડવા માટે દીધાં સપનાં ને આશાઓ,

અમે કમભાગી કે ના કાંઈ પણ દઈ અમને દોડાવ્યા.

ખબર જો હોત કે આવું રૂપાળું છે તો ના ભાગત,

સતત નાહકનું તેં વાંસે મરણ દઈ અમને દોડાવ્યા.

ઘસાતા બંને પગ ગોઠણ સુધીના થઈ ગયા પણ તેં–

થયું સારું કવિતાના ચરણ દઈ અમને દોડાવ્યા.

kshitije ghas jewi lili kshan dai amne doDawya;

amaraman ja ichchhanan haran dai amne doDawya

ame kyan jai rahya, kyan phonchashun, eni khabar kyan chhe,

amari pharatun kayam awran dai amne doDawya

didhun chhe ek to bekabu man, na hath rahenarun,

wali eman saluni sambhran dai amne doDawya

ahin aa ramagirini toch parthi chhek alka lag,

ashaDhi sanjanun watawran dai amne doDawya

badhane doDwa mate didhan sapnan ne ashao,

ame kambhagi ke na kani pan dai amne doDawya

khabar jo hot ke awun rupalun chhe to na bhagat,

satat nahakanun ten wanse maran dai amne doDawya

ghasata banne pag gothan sudhina thai gaya pan ten–

thayun sarun kawitana charan dai amne doDawya

kshitije ghas jewi lili kshan dai amne doDawya;

amaraman ja ichchhanan haran dai amne doDawya

ame kyan jai rahya, kyan phonchashun, eni khabar kyan chhe,

amari pharatun kayam awran dai amne doDawya

didhun chhe ek to bekabu man, na hath rahenarun,

wali eman saluni sambhran dai amne doDawya

ahin aa ramagirini toch parthi chhek alka lag,

ashaDhi sanjanun watawran dai amne doDawya

badhane doDwa mate didhan sapnan ne ashao,

ame kambhagi ke na kani pan dai amne doDawya

khabar jo hot ke awun rupalun chhe to na bhagat,

satat nahakanun ten wanse maran dai amne doDawya

ghasata banne pag gothan sudhina thai gaya pan ten–

thayun sarun kawitana charan dai amne doDawya