કહી દે મોતને કે આવી જાય જાત ઉપર

કહી દે મોતને કે આવી જાય જાત ઉપર

હું રાહ જોઉં છું મોકા-એ-વારદાત ઉપર

મને ક્યાં રંજ છે માથા ઉપર પડ્યાનો કૈં

હું શોક પાળું છું વીજળીના આપઘાત ઉપર

કદી પૂછે જો કોઈ મારી ‘આખરી ખ્વાહિશ’

કહું કે ‘કરવો છે પેશાબ આ હયાત ઉપર!’

ઘણીયે ઘાત ગણિકાની જેમ ઘૂરે મને

છે આફરીન બધી મારી રીતભાત ઉપર

જે રાત નીચે દબાયા હતા, બસ એ જ બચ્યા

થયા હલાલ, હતા જે સવાર, રાત ઉપર

ઝઘડતી જોઈ વ્યથાને અમે ખુશી જોડે

પતિતા જેમ કોઈ વિફરે રખાત ઉપર

ગઝલના શેર નપુંસક થઈ રહ્યા સાબિત

બહુ ભરોસો હતો એમની જમાત ઉપર

kahi de motne ke aawi jay jat upar