બસ એટલી સમજ મને પરવરદિગાર દે,

સુખ જ્યારે જ્યાં મળે ત્યાં બધાના વિચાર દે.

માની લીધું કે પ્રેમની કોઇ દવા નથી,

જીવનના દર્દની તો કોઈ સારવાર દે.

ચાહ્યું બીજું બધું તે ખુદાએ મને દીધું,

એ શું કે તારા માટે ફક્ત ઇન્તિઝાર દે.

આવીને આંગળીમાં ટકોરા રહી ગયા,

સંકોચ આટલો ન કોઈ બંધ દ્વાર દે.

પીઠામાં મારું માન સતત હાજરીથી છે,

મસ્જિદમાં રોજ જાઉં તો કોણ આવકાર દે!

નવરાશ છે હવે જરા સરખામણી કરું,

કેવો હતો અસલ હું, મને એ ચિતાર દે.

તે બાદ માંગ મારી બધીયે સ્વતંત્રતા,

પહેલાં જરાક તારી ઉપર ઇખ્તિયાર દે.

આ નાનાં નાનાં દર્દ તો થાતાં નથી સહન,

દે એક મહાન દર્દ અને પારાવાર દે.

સૌ પથ્થરોના બોજ તો ઊંચકી લીધાં અમે,

અમને નમાવવા હો તો ફૂલોનો ભાર દે.

દુનિયામાં કંઈકનો હું કરજદાર છું ‘મરીઝ’,

ચૂકવું બધાનું દેણ જો અલ્લાહ ઉધાર દે.

bas etli samaj mane parwardigar de,

sukh jyare jyan male tyan badhana wichar de

mani lidhun ke premni koi dawa nathi,

jiwanna dardni to koi sarwar de

chahyun bijun badhun te khudaye mane didhun,

e shun ke tara mate phakt intijhar de

awine angliman takora rahi gaya,

sankoch aatlo na koi bandh dwar de

pithaman marun man satat hajrithi chhe,

masjidman roj jaun to kon awkar de!

nawrash chhe hwe jara sarkhamni karun,

kewo hato asal hun, mane e chitar de

te baad mang mari badhiye swtantrta,

pahelan jarak tari upar ikhtiyar de

a nanan nanan dard to thatan nathi sahn,

de ek mahan dard ane parawar de

sau paththrona boj to unchki lidhan ame,

amne namawwa ho to phulono bhaar de

duniyaman kanikno hun karajdar chhun ‘marijh’,

chukawun badhanun den jo allah udhaar de

bas etli samaj mane parwardigar de,

sukh jyare jyan male tyan badhana wichar de

mani lidhun ke premni koi dawa nathi,

jiwanna dardni to koi sarwar de

chahyun bijun badhun te khudaye mane didhun,

e shun ke tara mate phakt intijhar de

awine angliman takora rahi gaya,

sankoch aatlo na koi bandh dwar de

pithaman marun man satat hajrithi chhe,

masjidman roj jaun to kon awkar de!

nawrash chhe hwe jara sarkhamni karun,

kewo hato asal hun, mane e chitar de

te baad mang mari badhiye swtantrta,

pahelan jarak tari upar ikhtiyar de

a nanan nanan dard to thatan nathi sahn,

de ek mahan dard ane parawar de

sau paththrona boj to unchki lidhan ame,

amne namawwa ho to phulono bhaar de

duniyaman kanikno hun karajdar chhun ‘marijh’,

chukawun badhanun den jo allah udhaar de