ગામ આખામાં હું વખણાતો રહ્યો,

તારા ફળિયામાં વગોવાતો રહ્યો.

તારી આંખે તો ફક્ત આંસુ સર્યાં,

હું તો આખેઆખો ભીંજાતો રહ્યો.

તારું હસવું એ તારી આદત હતી,

હું અમસ્તો મનમાં મૂંઝાતો રહ્યો.

યાદના વંટોળ છાતીમાં ભરી,

હું સતત વીંઝાતો પીંખાતો રહ્યો.

હું કોઈનો માર્ગદર્શક શું બનું,

હું સ્વયં પોતામાં અટવાતો રહ્યો.

ધીકતા તડકાને હું આખું વરસ,

મારો લીલો છાંયડો પાતો રહ્યો.

મોતના પડખામાં બેસીને ખલીલ,

જિંદગીનાં ગીત હું ગાતો રહ્યો.

gam akhaman hun wakhnato rahyo,

tara phaliyaman wagowato rahyo

tari ankhe to phakt aansu saryan,

hun to akheakho bhinjato rahyo

tarun hasawun e tari aadat hati,

hun amasto manman munjhato rahyo

yadna wantol chhatiman bhari,

hun satat winjhato pinkhato rahyo

hun koino margadarshak shun banun,

hun swayan potaman atwato rahyo

dhikta taDkane hun akhun waras,

maro lilo chhanyDo pato rahyo

motna paDkhaman besine khalil,

jindginan geet hun gato rahyo

gam akhaman hun wakhnato rahyo,

tara phaliyaman wagowato rahyo

tari ankhe to phakt aansu saryan,

hun to akheakho bhinjato rahyo

tarun hasawun e tari aadat hati,

hun amasto manman munjhato rahyo

yadna wantol chhatiman bhari,

hun satat winjhato pinkhato rahyo

hun koino margadarshak shun banun,

hun swayan potaman atwato rahyo

dhikta taDkane hun akhun waras,

maro lilo chhanyDo pato rahyo

motna paDkhaman besine khalil,

jindginan geet hun gato rahyo