રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
થાય છે
thay chhe
ગૌરાંગ ઠાકર
ગૌરાંગ ઠાકર
ઝાડ પ્હેલાં મૂળથી છેદાય છે,
એ પછીથી બારણું થઈ જાય છે.
આ ગગનચુંબી ઘરો સર્જાય છે,
આભ તો પંખીનું ઓછું થાય છે.
એમને તું કેમ છત્રી મોકલે?
જે અહીંયા જાણીને ભીંજાય છે.
સ્વપ્ન જેવું હોય શું એ બાળને?
ડાળે જેનું ઘોડિયું બંધાય છે.
કોઈને પથ્થર હ્રદય કહેશો નહીં,
આંસુ પથ્થરના ઝરણ કહેવાય છે.
એકલાં આવ્યાં જવાનાં એકલાં
પણ અહીં ક્યાં એકલાં જીવાય છે?
સ્રોત
- પુસ્તક : શબ્દસૃષ્ટિ - ડિસેમ્બર 2008 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 39)
- સંપાદક : હર્ષદ ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : ગુજરાત સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 2008