તમે હાજર હતાં એકાંતમાં વાતાવરણરૂપે,

સુખદ શ્વાસો સમય દેતો હતો એકેક ક્ષણરૂપે

રુદનનું એ ઘડી આતિથ્ય સ્વીકાર્યું છે આનંદે,

નિમત્રંણ છે તમોને પણ, પધારો સંસ્મરણરૂપે

દિવસ ધોળા કરે છે યાદ જ્યારે શ્યામ રજનીને,

તો એ આવી રહે છે મારા મનની મૂંઝવણરૂપે.

વલખતા વિશ્વના વલખાટનું હું મધ્યબિન્દુ છું;

પડ્યો છું એના હૈયામાં વહેતા કોઈ વ્રણરૂપે,

મૂકી છે દોટ બન્નેએ, હવે જે થાય તે સાચું:

જમાનો ઝાંઝવાંરૂપે, અમે તરસ્યા હરણરૂપે.

અમે પણ કંઈ હકીકતરૂપ વાંચી છે વસંતોને;

દીઠાં છે ઓસબિન્દુ પાન ઉપર અવતરણરૂપે.

‘ગની’ આ ગૂંગળામણ છે કોઇ મૂગાની વાચાસમ,

પ્રગટશે કોઈ દિવસ, કોઈમાં પણ કોઈપણ રૂપે.

tame hajar hatan ekantman watawaranrupe,

sukhad shwaso samay deto hato ekek kshanrupe

rudananun e ghaDi atithya swikaryun chhe anande,

nimatrann chhe tamone pan, padharo sansmaranrupe

diwas dhola kare chhe yaad jyare shyam rajnine,

to e aawi rahe chhe mara manni munjhawanrupe

walakhta wishwna walkhatanun hun madhybindu chhun;

paDyo chhun ena haiyaman waheta koi wranrupe,

muki chhe dot bannee, hwe je thay te sachunh

jamano jhanjhwanrupe, ame tarasya haranrupe

ame pan kani hakikatrup wanchi chhe wasantone;

dithan chhe osbindu pan upar awataranrupe

‘gani’ aa gunglaman chhe koi mugani wachasam,

pragatshe koi diwas, koiman pan koipan rupe

tame hajar hatan ekantman watawaranrupe,

sukhad shwaso samay deto hato ekek kshanrupe

rudananun e ghaDi atithya swikaryun chhe anande,

nimatrann chhe tamone pan, padharo sansmaranrupe

diwas dhola kare chhe yaad jyare shyam rajnine,

to e aawi rahe chhe mara manni munjhawanrupe

walakhta wishwna walkhatanun hun madhybindu chhun;

paDyo chhun ena haiyaman waheta koi wranrupe,

muki chhe dot bannee, hwe je thay te sachunh

jamano jhanjhwanrupe, ame tarasya haranrupe

ame pan kani hakikatrup wanchi chhe wasantone;

dithan chhe osbindu pan upar awataranrupe

‘gani’ aa gunglaman chhe koi mugani wachasam,

pragatshe koi diwas, koiman pan koipan rupe