એ પછીઃ પ

એ પછીઃ પ

તારા વિરહના શહેરનો વિચિત્ર ન્યાય છે

દીવો કર્યા પછી જ તિમિરને ગવાય છે

લઈ જાઉં કઈ રીતે મને તારા શહેરમાં?

ઘરમાંથી બ્હાર આવતાં થાકી જવાય છે

ઉત્સવ સમું આ શું હશે તારા અભાવમાં?

દરરોજ મારી આંખમાં મેળો ભરાય છે

એકાંત, મૌન, શૂન્યતા, અંધારું કે સ્વયમ્

આ કોના ડરથી જોરથી વાતો કરાય છે?

અસ્પષ્ટતા ન જોઈએ તો તું જ પાસ આવ

મારો અવાજ શાહીમાં ખરડાઈ જાય છે

e pachhi pa