
કે'વાનું જેટલું હો તે સઘળું કહી શકો!
ફરિયાદની જ પ્રેમમાં કેવળ મનાઈ છે.
લાગે છે એમ કોઈની સ્વપ્નસ્થ આંખડી,
જાણે કમળની પાંખડી હમણાં બિડાઈ છે.
નયનોએ નીર સિચ્યાં છે ઉપવનની આશમાં,
જીવનના રણમાં કેટલી નદીઓ સુકાઈ છે!
તરછોડે છે કાં ધૈર્યને જીવન વિચાર કર!
એના ઉપર તો આખી ઇમારત ચણાઈ છે.
જોઈ શકે છે દિલ મહીં બ્રહ્માંડની કલા,
દૃષ્ટિમાં ‘શલ્ય'ની એ કરામત સમાઈ છે.
kewanun jetalun ho te saghalun kahi shako!
phariyadni ja premman kewal manai chhe
lage chhe em koini swapnasth ankhDi,
jane kamalni pankhDi hamnan biDai chhe
naynoe neer sichyan chhe upawanni ashman,
jiwanna ranman ketli nadio sukai chhe!
tarchhoDe chhe kan dhairyne jiwan wichar kar!
ena upar to aakhi imarat chanai chhe
joi shake chhe dil mahin brahmanDni kala,
drishtiman ‘shalyani e karamat samai chhe
kewanun jetalun ho te saghalun kahi shako!
phariyadni ja premman kewal manai chhe
lage chhe em koini swapnasth ankhDi,
jane kamalni pankhDi hamnan biDai chhe
naynoe neer sichyan chhe upawanni ashman,
jiwanna ranman ketli nadio sukai chhe!
tarchhoDe chhe kan dhairyne jiwan wichar kar!
ena upar to aakhi imarat chanai chhe
joi shake chhe dil mahin brahmanDni kala,
drishtiman ‘shalyani e karamat samai chhe



સ્રોત
- પુસ્તક : મધુવન (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 220)
- સંપાદક : હરીન્દ્ર દવે
- પ્રકાશક : પ્રવીણ પુસ્તક ભંડાર
- વર્ષ : 1961