ચમન, તુજને સુમન મારી જ માફક

ચમન, તુજને સુમન મારી જ માફક છેતરી જાશે.

પ્રથમ એ પ્યાર કરશે ને પછી જખ્મો ધરી જાશે.

અનુભવ ખૂબ દુનિયા લઈને હું ઘડાયો’તો,

ખબર નહોતી તમારી આંખ મુજને છેતરી જાશે.

ફના થવાને આવ્યો’તો પરંતુ એ ખબર નહોતી,

કે મુજને બાળવા પહેલાં સ્વયમ દીપક ઠરી જાશે.

ભરેલો જામ મેં ઢોળી દીધો’તો એવા આશયથી,

હશે જો લાગણી એના દિલે, પાછો ભરી જાશે.

મરણને બાદ પણ “કૈલાસ”ને બસ રાખજો એમ જ,

કફન ઓઢાડવાથી લાશની શોભા મરી જાશે.

chaman, tujne suman maarii ja maaphak