બે ઘડીમાં તો ઋતુ કેવીય પલટાઈ ગઈ

બે ઘડીમાં તો ઋતુ કેવીય પલટાઈ ગઈ,

ફૂલ ખીલેલું રહ્યું ને ડાળ કરમાઈ ગઈ.

ઓરડાની છત અગાસીની ફરશનો ભાગ છે,

આપણી સાચી જગા બસ એમ સમજાઈ ગઈ.

આંખ ઇચ્છે તોય તે પ્રતિબિંબ ઝીલે કઈ રીતે?

કે અચાનક દૃશ્યની એ સેર વિખરાઈ ગઈ.

કાંઈ પણ જોતી ન હો એ એમ જે છે હવે

દૃશ્ય આવ્યાં એમ કૈં કે આંખ બદલાઈ ગઈ

પાનખરમાં વનભૂમિ પર પાંદડાં જોયાં હશે,

મન ઉપર પીળી ઉદાસી એમ પથરાઈ ગઈ.

આપણે અંધારને કઈ હદ સુધી ચાહ્યો હશે?

રાત જ્યાં વીતી ગઈ ત્યાં આંખ મીંચાઈ ગઈ.

be ghaDiman to ritu kewiy paltai gai