આ વિચારો ક્યાં મને લઈ જઈ રહ્યા છે પાલખીમાં એ જ મારે જોવું છે;

કોણ છે મારા નયનમાં, શ્વાસમાં ને ચામડીમાં એ જ મારે જોવું છે.

કોઈ પંખીનું મજાનું ગીત, પીંછું, પાંખનો ફફડાટ અથવા કાંઈ પણ;

વૃક્ષમાં છે કે નહીં, છે તો પછી કઈ ડાળખીમાં એ જ મારે જોવું છે.

આવ મારાં આંસુની ઓ તીવ્રતા! તું આવ તારી રાહમાં છું ક્યારનો,

કેટલું વ્હેરી શકે છે તું મને આ શારડીમાં એ જ મારે જોવું છે.

હું કશું બોલી શકું નૈં, સાંભળી પણ ના શકું, સ્હેજે વિચારી ના શકું,

કોણ આ રીતે મને બાંધી ગયું છે લાગણીમાં એ જ મારે જોવું છે.

કોઈ બાળક જેમ પાછો જીદ લઈ બેઠો સમય, એક જ રટણ બોલ્યા કરે,

‘કૃષ્ણ જમના સોંસરા જે નીકળ્યા'તા છાબડીમાં એ જ મારે જોવું છે.'

aa wicharo kyan mane lai jai rahya chhe palkhiman e ja mare jowun chhe;

kon chhe mara nayanman, shwasman ne chamDiman e ja mare jowun chhe

koi pankhinun majanun geet, pinchhun, pankhno phaphDat athwa kani pan;

wrikshman chhe ke nahin, chhe to pachhi kai Dalkhiman e ja mare jowun chhe

aw maran ansuni o tiwrata! tun aaw tari rahman chhun kyarno,

ketalun wheri shake chhe tun mane aa sharDiman e ja mare jowun chhe

hun kashun boli shakun nain, sambhli pan na shakun, sheje wichari na shakun,

kon aa rite mane bandhi gayun chhe lagniman e ja mare jowun chhe

koi balak jem pachho jeed lai betho samay, ek ja ratan bolya kare,

‘krishn jamna sonsra je nikalyata chhabDiman e ja mare jowun chhe

aa wicharo kyan mane lai jai rahya chhe palkhiman e ja mare jowun chhe;

kon chhe mara nayanman, shwasman ne chamDiman e ja mare jowun chhe

koi pankhinun majanun geet, pinchhun, pankhno phaphDat athwa kani pan;

wrikshman chhe ke nahin, chhe to pachhi kai Dalkhiman e ja mare jowun chhe

aw maran ansuni o tiwrata! tun aaw tari rahman chhun kyarno,

ketalun wheri shake chhe tun mane aa sharDiman e ja mare jowun chhe

hun kashun boli shakun nain, sambhli pan na shakun, sheje wichari na shakun,

kon aa rite mane bandhi gayun chhe lagniman e ja mare jowun chhe

koi balak jem pachho jeed lai betho samay, ek ja ratan bolya kare,

‘krishn jamna sonsra je nikalyata chhabDiman e ja mare jowun chhe