ભીંત્યું ભાગ્યશાળી
bhiintyun bhaagyashaalii
કવિ દાદ
Kavi Daad

ભીંત્યું કેવી તમે ભાગ્યશાળી,
ગાર્યું કરે ગોરા હાથવાળી;
ગોપી ચીતરી કાનુડો ચીતર્યો,
ચીતર્યાં ગોપ ને ગોવાળી-ભીત્યું...
ખરબચડા જેવી તું ઊભી' તી ખોરડે,
અટૂલી ને ઓશિયાળી;
ચૂડિયુંવાળા હાથે છંદાણી તું,
સુખણી થઈ ગઈ સુંવાળી-ભીત્યું...
ઘૂંઘટામાંથી બા'રે મોઢાં ન કાઢતી,
ન પેનિયું કોઈએ નિહાળી;
પદમણી તારી દેયું પંપાળે
હેમ સરીખા હાથવાળી-ભીત્યું...
ધોળી રે ધૂળના છાંટા ઊડ્યા, જાણે
તારલે રાત અજવાળી;
ચાંદની જેમ તને ચારે દૃશ્યુંએ,
ઓળીપો કરીને ઉજાળી-ભીંત્યું...
પસીનો લૂછતાં ઓઢણી પડી ગઈ,
લજવાણી લાજાળી :
ભાવ ભરેલી એ દેહમાં ભાળી તેં,
રેખાઉં હરિયાળી-ભીંત્યું...
'દાદ' કરમની દીવાલ ઊઘડી,
કોણે નમાવી ડાળી;
જડે ચેતનના પ્રતિબિંબ ઝીલ્યાં એ
વાતું વીગતાળી-ભીંત્યું...



સ્રોત
- પુસ્તક : ટેરવાં (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 30)
- સર્જક : દાદુભાઈ પ્ર. ગઢવી
- પ્રકાશક : લોકસાહિત્ય પરિવાર પ્રકાશન
- વર્ષ : 1972