માણસ જેવો માણસ ક્ષણમાં ધુમાડો થઈ જાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

માણસ જેવો માણસ ક્ષણમાં ધુમાડો થઈ જાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

ઘરઘર રમતાં પળમાં કોઈ પૂર્વજ થઈ પૂજાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

બીતી પળના પડછાયાને પકડી રાખે ફ્રેમ

કાચનદીને પેલે કાંઠે કંકુ કંકણ પ્રેમ

તારીખિયાને કોઈ પાને સૂરજ અટકી જાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

માણસ જેવો માણસ ક્ષણમાં ધુમાડો થઈ જાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

આંગળીઓની વચ્ચે એના ગુંજ્યા કરસે પડઘા

હૂંફાળા એ સ્પર્શ ત્વચાથી શ્વાસ જાય કે અળગા

ઘડી પહેલાં જે ઘર કહેવાતું દીવાલો કહેવાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

માણસ જેવો માણસ ક્ષણમાં ધુમાડો થઈ જાય એ કંઈ જીવીતેવી વાત નથી

સૂરજનો અજવાસ ગોખમાં દીવો થઈને થરકે

સ્તબ્ધ ઊભેલી રેતશીશીમાં રેત હવે નહીં સરકે

પાંપણ ઉપર દર્પણ જેમ જ ઘટનાઓ તરડાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

માણસ જેવો માણસ ક્ષણમાં ધુમાડો થઈ જાય એ કંઈ જેવીતેવી વાત નથી

manas jewo manas kshanman dhumaDo thai jay e kani jewitewi wat nathi