રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
ભર્યા તે સરોવરમાં સો સો રે તિરાડો તરતી,
ખોબલે આ તિરાડો ભરાય જી;
તરસ્યા રે જીવ જળ હાથ ના ભરાય રતી,
તિરાડોને કેમ રે પિવાય જી!
....ભર્યા તે
એક રે સૂરજ એનાં વમળાતાં તેજ વીર જી!
સરવરે તેજ તરડાય જી;
તિરાડે તિરાડે તેજની કાયા રે કપાય હીર જી!
અમળાતાં તળિયે સમાય જી!
....ભર્યા તે.
ઊઘડ્યાં કમળ કેરી પાંદડી વિલાય દલ જી!
પરિમલ વ્યરથ વેરાય જી;
કાંઠાના કદંબ કેરાં પરણ ધરૂજે મન જી!
અકળાતા વાયુ પડી જાય જી.
સ્રોત
- પુસ્તક : આપણી કવિતાસમૃદ્ધિ (ઉત્તરાર્ધ) (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 79)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2004