એક કુંવારું ગીત...

એક કુંવારું ગીત...

અમથો એવો જીવ તે બળ્યું

કાંઈ કર્યું ના જપ વળ ન એકલી બેઠી ખટકો કરું...

આંમ તો જાંણે ચેટલું મળ્યાં હોય

ન બળ્યું ડિલ આખામાં હૈંચક હૈંચક થાય,

એવું કાંઈ છાપરી હેડણ વાય છે તાણં—

ભાદરવાના તૂર શૅઢેથી શેંગ તોડું નં

પાંદડા લળી લેંચૂક લેંચૂક વાય,

એવું બઈ તાપણી કનં થાય છે તાણં—

થાય છ આખી સેંમ ખુંદી નં

વાડની પાંહણ આંતરું બધાં મોયડાં

પછી ઘોંઘી ઘોંઘી લોલ પેંછાંમા ચટકો ભરું...

દાતેડાના ઝાટકે વાઢું હાથ

બળ્યું જો ઈંમ કર્યુ

આ હથેળિઓ જોયાની કશેં દબજ્યા ટળં;

આંશમાં આખો દન ઉજી ન આથમતાં

અજવાળાં ઘોંચું,

ઢળતો સૂરજ હાચવ્યાના જો ઓરતા મળં.

ચાંય માંનીનું મનેખ અલા હોય

તો બળી રામલીલામાં ભાળી નં શરમંણી એવો લટકો કરું...

ek kunwarun geet