રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
પીટ્યો ભરરસ્તે આંખને ઉલાળે
piityo bharraste aankhne ulaaLe
દેવાંગી ભટ્ટ
દેવાંગી ભટ્ટ
પીટ્યો ભરરસ્તે આંખને ઉલાળે, પાછો મરકે સે ગામની વચાળે
કોક’દિ જો સીમ જતા એકલો મળે, ઈને પોંખવો સે અધમણની ગાળે
પીટ્યો ભરરસ્તે...
આ તો નાનકડું ગામ, હૌ ને હૌની પંચાત, અહીં આવા અળવીતરા થવાય?
જ્યાં બાજુની ભીંત તારી છીંકુએ હાંભળે, ન્યા લવ–બવની વાતું કરાય?
તારી નકટી જીભડીને કોક બાળે, તને પોંખવો સે અધમણની ગાળે
પીટ્યો ભરરસ્તે...
બેડું ભરીને હજી નેકળતી હોઉં, ન્યા ઈ અક્કરમી આવી અથડાય
ડોશીઓને હેડ્કીયું ઉપડે ને ચોતરાની આંખ્યું તલવાર થઈ જાય
તને તાવડે મુકીને કોક તાળે, તને પોંખવો સે અધમણની ગાળે
પીટ્યો ભરરસ્તે...
સ્રોત
- પુસ્તક : કવિ તરફથી મળેલી કૃતિ