રેખ્તા ગુજરાતી ઉત્સવ - 5 જાન્યુઆરી: વડોદરા | 11 જાન્યુઆરી: મુંબઈ | 19 જાન્યુઆરી: ભાવનગર - ફ્રી રજિસ્ટ્રેશન કરો
રજિસ્ટ્રેશન કરો
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
મારા રે હૈયાને તેનું પારખું
mara re haiyane tenun parakhun
પ્રહ્લાદ પારેખ
પ્રહ્લાદ પારેખ
કયારે રે બુઝાવી મારી દીવડી, કયારે તજી મેં કુટિર;
કઈ રે ઋતુના આભે વાયરા, કઈ મેં ઝાલી છે દિશઃ
નહીં રે અંતર મારું જાણતું.
કેવાં રે વટાવ્યાં વન મેં આકરાં, ઊંચા ઊંચા પહાડ;
કેમ રે વટાવી, ઊભી માર્ગમાં, અંધારાની એ આડઃ
નહીં રે અંતર મારું જાણતું.
વગડે ઊભી છે નાની ઝૂંપડી, થર થર થાયે છે દીપ;
તહીં રે જોતી મારી વાટડી, વસતી મારી ત્યાં પ્રીત:
મારા રે હૈયાને તેનું પારખું.
પડયા રે મારા પગ જ્યાં બારણે, સુણિયો કંકણનો સૂર;
મૃદુ એ હાથ દ્વારે જ્યાં અડ્યાં, પળમાં બંધન એ દૂર.
મારા રે હૈયાને તેનું પારખું.
ફરીને કુટિરદ્વારો વાસિયાં, રાખી દુનિયા બહાર;
પછી રે હૈયાં બેઉ ખેાલિયાં, જેમાં દુનિયા હજાર!
મારા રે હૈયાને તેનું પારખુ.
સ્રોત
- પુસ્તક : બૃહદ ગુજરાતી કાવ્ય પરિચય – 2 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 147)
- સંપાદક : મોહનભાઈ પટેલ, ચન્દ્રકાન્ત શેઠ
- પ્રકાશક : ગૂજરાત વિદ્યાપીઠ
- વર્ષ : 1973