મૂળ પકડવું હોય તો લીલા છોડને જોયા કરવો બાકી થડ જેવું થડ સાવ નકામું ખોટ્ટું

મૌન ખડકવું હોય તો ભીનો અક્ષર જોયા કરવો બાકી ખડ જેવું ખડ સાવ નકામું ખોટ્ટું

વેંત જેવડો ખાડો ખોદી એક વેંત અંદર ઊતરો તો અંધારું ઓઢેલો ધૂળના થર બાઝેલો

કાચો સૂર્યભાવ રે ભાસે!

ચેતનવંતી થતી જતી કાયાની આંખે અંધાપો ઊતરે છે એવા વિચારની પાસે આવીને

ચૂપચાપ ઊભો હું છેલ્લાં શ્વાસે…

શ્વાસ પકડવો હોય તો મડદે મડદા જોયા કરવા બાકી પડ જેવું પડ સાવ નકામું ખોટ્ટું!

કોઈ અજાણ્યા શહેરપુરુષના જનમમરણનો સવાલ ઊઠે છે ત્યારે હું દરિયા જનમની

કામનાઓને સોંપી દઉં છું હણહણતો આવેશ

આકાશ નામે રાજા થૈ ગ્યો આકાશ નામે રંક રે એવાં સપનાંના અવાજને જેેવો માફ કરી

દીધો તોયે ખચકાટ રહી ગ્યો શેષ…

ભાવ પકડવો હોય તો ભીનો માણસ જોયા કરવો બાકી તડ જેવું ફડ સાવ નકામું ખોટ્ટું!