રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
ત્રણ ભાઈભાંડુ
tran bhaibhanDu
પ્રજારામ રાવળ
પ્રજારામ રાવળ
માતા અમારી પૃથિવી, અમે છીએ
સંતાન એનાં, ત્રણ ભાઈભાંડુ.
આ સૌથી નાનું તરુ, માતથી એ
ક્ષણેય છૂટું પડતું ન, જાણે
હજી વધેરી નહિ નાળ એની!
ને, અન્ય તે પશુડું, હજી એ
ચાલે ચતુષ્પાદ, ન ચાલતાં શીખ્યું
ટટ્ટાર બે પાયથી, (મારી જેમ);
ભાંખોડિયા ભેર ફરે ધરા બધી.
ને સૌથી મોટા હું, મનુષ્ય નામે
ઊડી રહું આભ તણા ઊંડાણે.
હું આભનો તાગ ચહું જ લેવા.
ખૂંદી રહીએ બસ નિત્ય ખોળલો
માતા તણો, મૂર્તિ ક્ષમા તણી જ
મૂંગીમૂંગી પ્રેમભરી નિહાળતી
લીલા અમારી ત્રણ ભાઈભાંડુની.
સ્રોત
- પુસ્તક : બૃહદ ગુજરાતી કાવ્યપરિચય ભાગ 1 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 122)
- સર્જક : મોહનભાઈ પટેલ, ચંદ્રકાન્ત શેઠ
- પ્રકાશક : ગૂજરાત વિદ્યાપીઠ
- વર્ષ : 1973