kaaljaano katko - Geet | RekhtaGujarati

કાળજાનો કટકો

kaaljaano katko

કવિ દાદ કવિ દાદ
કાળજાનો કટકો
કવિ દાદ

કાળજા કેરો કટકો મારો, ગાંઠથી છૂટી ગ્યો,

મમતા રડે જેમ વેળુમા; વીરડો ફૂટી ગ્યો-

કાળજા કેરો કટકો મારો...

છબતો ન'ઈ જેનો ધરતી ઉપર, પગ આજ થીજી ગ્યો;

ડુંગરા જેવો ઉંબરો લાગ્યો, માંડ રે ઓળંગ્યો-

કાળજા કેરો કટકો મારો...

બાંધતી ન'ઈ અંબોડલો, ભલે હોય છૂટી ગ્યો;

રાહુ થઈ ઘૂંઘટડો મારા, ચાંદને ગળી ગ્યો-

કાળજા કેરો કટકો મારો...

આંબલી પીપળ ડાળ બોલાવે, એકવાર સામું જો;

ધૂમકા દેતી જે ધરામાં, આરો અણોહરો-

કાળજા કેરો કટકો મારો...

ડગલે ડગલે મારગ એને, સો સો ગાઉનો થ્યો;

ધારથી હેઠી ઊતરી ધીડી સૂરજ ડૂબી ગ્યો-

કાળજા કેરો કટકો મારો...

લૂંટાઈ ગ્યો મારો લાડ ખજાનો, ‘દાદ’ હું જોતો રયો :

જાન ગઈ જાણે જાન લઈ, હું તો સૂનો માંડવડો-

કાળજા કેરો કટકો મારો...

સ્રોત

  • પુસ્તક : ટેરવાં (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 10)
  • સર્જક : દાદુભાઈ પ્ર. ગઢવી
  • પ્રકાશક : લોકસાહિત્ય પરિવાર પ્રકાશન
  • વર્ષ : 1972