રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
અમે પુરુષની જાત અમારા હૈયામાં કલ્પાંત છતાંયે આંખોથી ના ટપકી શકીએ,
અમે શ્રીફળની નાત અમારા જળનો છે ખખળાટ છતાંયે આછેરું ના છલકી શકીએ.
મન ઝળુંબ્યું આભ ઘટાટોપ ગોરંભાતું જાય
કે જાણે મેઘાડંબર વરસી પડશે,
શ્વાસો થંભી જાય ને એવા વીજ કડાકા થાય
કે જાણે ગઢની રાંગો ફસકી પડશે,
અમે મેઘલી રાત અમારા રવરવમાં ઉકળાટ છતાંયે ઝરમરિયું ના વરસી શકીએ.
અમે પુરુષની જાત અમારા હૈયામાં કલ્પાંત છતાંયે આંખોથી ના ટપકી શકીએ.
પથ્થર થઈને ભફાંગ ડૂબતા વમળવમળ સર્જાય
કે જળને રઢિયાળાં ચિતરતા રહીએ,
ઘણાં ટાંકણાં ખમતા જાતા પીડાયું ઊભરાય
કે સૌની આરતમાં ઊતરતા જઈએ,
મેલી સપનાઓમાં આગ સૌને કરવાના રળિયાત છતાંયે મૂરત થઈ ના ચમકી શકીએ.
અમે પુરુષની જાત અમારા હૈયામાં કલ્પાંત છતાંયે આંખોથી ના ટપકી શકીએ.
સ્રોત
- પુસ્તક : એક જણ જીવી ગયો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 28)
- સર્જક : મુકેશ દવે
- પ્રકાશક : રમેશ પારેખ સાહિત્ય વર્તુળ, અમરેલી
- વર્ષ : 2023