sanj - Geet | RekhtaGujarati

ધણ છૂટ્યાની ઘંટડીઓના ઝાંઝર પહેરી વડલાની વડવાઈ ઝાલીને સાંજ હિંચકા ખાય

ને ઊડતી ધૂળનું થાય વાદળું એવું તો ઘનઘોર કે જાણે ધણની ગાયું કણકણ થઈને ગોરજમાં વિખરાય

ઘણ છૂટ્યાની ઘંટડીઓના....

સાવ અચાનક કાબરટોળું ડાળ ઉપરથી ઊડ્યું ને ત્યાં એક પાંદડું તૂટ્યું

વડલાનાં લીલાં પાન વચાળે લાલચટક આકાશ થઈને લાલ પાંદડુ ફૂટ્યું

ધૂળની ડમરી ચડતાં એમાં ચક્કર ચક્કર ફરતા મારા શૈશવ કણ પાદરમાં ઘૂમરાય

ધણ છૂટ્યાની ઘંટડીઓના.....

ખડના પૂળા લઈ હાથમાં પાછા વળતા લોક વાયરે ઊડતી જાય પછેડી

ઘઉંના ખેતર વચ્ચે થઈને સીમપરીની સેંથી સરખી ગામ પૂગતી કેડી

ધીમે ધીમે ખળાવાડમાં કમોદની ઊડતી ફોતરીઓ વચ્ચે થઈને સાંજ ઓસરી જાય

ધણ છૂટ્યાની ઘંટડીઓના.......

સ્રોત

  • પુસ્તક : બરફનાં પંખી (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 35)
  • સર્જક : અનિલ જોશી
  • પ્રકાશક : એન. એમ. ત્રિપાઠી પ્રા. લિ.
  • વર્ષ : 1981