ચરણ રુકે ત્યાં કાશી

ચરણ રુકે ત્યાં કાશી

જ્યાં ચરણ રુકે ત્યાં કાશી.

ઝાકળના બિંદુમાં જોયો

ગંગાનો જલરાશિ.

જ્યાં પાય ઊઠે ત્યાં રાજમાર્ગ, જ્યાં તરતો ત્યાં મહાસાગર,

જે ગમ ચાલું એ જ દિશા, મુજ ધ્રુવ વ્યાપે સચરાચર;

થીર રહું તો સરકે ધરતી,

હું તો નિત્ય પ્રવાસી.

સ્પરશું તો સાકાર, ન સ્પરશું તો જે ગેબી માયા,

હું જ ઉકેલું, હું જ ગૂંચવું, એવા ભેદ છવાયા;

હું જ કદી લપટાઉં જાળમાં,

હું જ રહું સંન્યાસી.

હું જ વિલાસે રમું, ધરી લઉં હું જ પરમનું ધ્યાન;

કદી અયાચક રહું, જાચી લઉં કદી દુષ્કર વરદાન;

મોત લઉં હું માગી, જે પળ,

લઉં સુધારસ પ્રાશી!

charan ruke tyaan kaashii