બાઈ, કિયાં તે –

બાઈ, કિયાં તે –

બાઈ, કિયાં તે કામણને કારણે

બારસાખ ઝાલીને ઊભી'તી કયારની બે લોચનને ધક્કેલી બારણે

અડાઝૂડ ઝાંખરાની વચ્ચે લ્હેરાય દૂર વાયરાની ભૂરી પછેડી

ઉઘાડેછોગ પણે વગડે ઉતાવળી જાય નહીં અમથી કો' કેડી

ખેંચાતી જાઉં તેમ ગૂંથાતી જાઉં હું ય કાચી તે અટકળને તાંતણે

સીમે ત્યાં ધોધમાર વરસ્યો વરસાદ એનું ઉંબર લગ પૂગ્યું ખેંચાણ

કોણ આમ મારામાં હેલે ચડયું કે જેની પોતાને હોય નહીં જાણ?

લથબથ ભીંજાઈ પે'લવેલ્લી, ભીંજાઈ નો'તી આવું હું સોળ સોળ શ્રાવણે

બાઈ, કિયાં તે કામણને કારણે

bai, kiyan te –