રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
અમથા અમથા
amtha amtha
મનુભાઈ ત્રિવેદી
મનુભાઈ ત્રિવેદી
અમથા અમથા અડ્યા
કે અમને રણઝણ મીણા ચડ્યા.
એક ખૂણામાં પડી રહેલા
હતા અમે તંબૂર;
ખટક અમારે હતી, કોઈ દી
બજવું નહીં બેસૂરઃ
રહ્યા મૂક થઈ, અબોલ મનડે
છાના છાના રડ્યા
કે અમને રણઝણ મીણા ચડ્યા.
જનમ જનમ કંઈ ગયા વીતી ને
ચડી ઊતરી ખોળ;
અમે ન કિંતુ રણઝણવાનો
કર્યો કદીયે ડોળઃ
અમે અમારે રહ્યા અઘોરી,
નહીં કોઈને નડ્યા
કે અમને રણઝણ મીણા ચડ્યા.
આ જનમારે ગયા અચાનક
અડી કોઈના હાથ;
અડ્યા ન કેવળ, થયા અમારા
તાર તારના નાથઃ
સૂર સામટા રહ્યા સંચરી,
અંગ અંગથી દડ્યા
કે અમને રણઝણ મીણા ચડ્યા.
હવે લાખ મથીએ, નવ તોયે
રહે મૂક આમ હૈયું:
સુરાવલી લઈ કરી રહ્યું છે
સાંવરનું સામૈયું:
જુગ જુગ ઝંખ્યા સરોદ સ્વામી
જોતે જોતે જડ્યા
કે અમને રણઝણ મીણા ચડ્યા.
સ્રોત
- પુસ્તક : વીસમી સદીની ગુજરાતી કાવ્યમુદ્રા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 455)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત શેઠ, યોગેશ જોષી, હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ, ઊર્મિલા ઠાકર
- પ્રકાશક : ગૂર્જર ગ્રંથરત્ન કાર્યાલય
- વર્ષ : 2007