પરકમ્માવાસી

પરકમ્માવાસી

આવી ચડ્યાં અમે દૂરનાં વાસી,

પ્રથમીની અમે પ્રીતનાં પ્યાસી;

મનખે મનખે ધામ ધણીનું —

એ જ મથુરાં ને એ જ રે કાશી :

ભોમકાનાં ભમનાર પ્રવાસી.

સંત મળ્યા તેને સાંઈડું લીધું,

ને શઠ મળ્યા તેને ગઠડી દીધી;

અમે લૂંટાવીને લાભિયાં ઝાઝું!

ખાલી ખભે ખેપ ખેડશું ખાસી :

ભોમકાનાં ભમનાર પ્રવાસી.

વેમાનની અમે વાટ ના જોતાં,

વૈકુંઠને કાજ આંસુ ના ખોતાં;

પેદલ ચાલતાં ચાલતાં મા'લતાં

ભમવા નીસર્યા લખચોરાશી :

ભોમકાનાં ભમનાર પ્રવાસી.

થીર મુકામમાં જંપ વળે ના,

વાટ ને ઘાટના જીવ આ પ્યાસી;

ધરતીના કણકણમાં તીરથ –

એનાં અમે પરકમ્માવાસી :

ભોમકાનાં ભમનાર પ્રવાસી.

parkammaavaasii