રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
સાંયાજી, કોઈ ઘટમાં ગહેકે ઘેરું
બાવાજી, મુંને ચડે સમુંદર લે’રું,
ચકરચકર વંટોળ ચગ્યો જી
ઈ તો ચગ્યો ગગનગઢ ઘેરી,
નવલખ તારા ડૂબ્યા ડમરિયે ને
તરી રહી એક ડેરી,
ઓહો સાંયાજી, મારું હેત વધે ને માંહી
સુંદર મૂરતિ હેરું.
ખોબો ધૂળનો કૂબો બણાયો ને
બૌત હુવા ખુશ બંદા,
એક ધણીએ લગાયા ધક્કા,
ચૂર ચૂર મકરન્દા,
ઓહો સાંયાજી, મારા કણકણ કારી
દમ દમ વરસી મ્હેરું.
અકલ કલા મારે હિરદે ઊગી
અચરત રોજ અપારા,
મુઠ્ઠીભર રજકણમાં રમતા
અલખ અલખ લખતારા
ઓહો સાંયાજી, મારે પગલે પગલે
પિયુનું હવે પગેરું.
સ્રોત
- પુસ્તક : સ્વાતંત્ર્યોત્તર ગુજરાતી સાહિત્ય - કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 40)
- સંપાદક : મફત ઓઝા
- પ્રકાશક : નવભારત સાહિત્ય મંદિર
- વર્ષ : 1984