હાંરે મ્હને ઝેરી નાગોએ ડંખ દીધા,

હાંરે મ્હને ઝેરી નાગોએ ડંખ દીધા,

હો સન્ત! હાવાં કેમ ઉતારશો એ ઝેર?

હાંરે મ્હને ઘેરી સચોટ બાણ વીંધ્યાં,

હો સન્ત! ઘાવ ઉરના રૂઝાવશો શી પેર?

ઉંચી ઉંચી તારલી તે મીટ માંડી મટકે,

સન્તાય મ્હારી પાંપણ વિશે દિનરેન:

રહી રહી ઝીણું હો સન્તના! ખટકે,

અંજાય મ્હારાં લોચન વિશે મદ ઘેન.

ડાલે પેલી કમલિની જલ કેરી હેલે,

વસન્ત જલે એવો ડોલે ફુલ પ્રાણ:

મધુપ પ્હેણે ગુંજે, પરાગ ઢળે વેલે,

અખંડ કયારે રેલે એવી રસ લ્હાણ!

લળી ઢળી આસોપાલવ કેરી ડાળી,

ઉપર કોયલ ટ્હૌકા કરે મધુઘોષ:

હતી એક ઈક્ષુના દંડ સમી બાળી:

---નજર! કેમ કાળી ગોરંભે ભર રોષ?

hanre mhne jheri nagoe Dankh didha,