બસ જવું જ છે?
રોકાઈ જાને?
ના. ઘણું રહ્યો.
દિલાસા
દવાઓ
ને
દાક્તરોએ બહુ થીગડથાગડ કર્યાં.
એમ તે કંઈ જવાતું હશે?
તું છેક હારી ગયો?
એમ માનો તો એમ
પણ બસ જવું જ છે.
નથી લડવું
નથી જુદા પડવું
નથી સચવાવું
ન જોઈએ કોઈ ઓળખ
હવે તો માત્ર ભૂંસાવવું
હવે આંગળીએ બાઝેલી
બારાખડી હવાના કણકણમાં
વેરતો
ઓગળતો
ચાલી નીકળું.
હાથ મને રોકો મા
લખવામાં
છેકવામાં
મેળવવામાં
તરછોડવામાં
આ ને તે
મુદ્રાઓમાં
તમે ઘણું ઘણું
ખરચાયા
ઘસાયા
વીંઝાયા
હવે આરામ કરો
હવે મને જવા દો
ચીજવસ્તુઓ મને ઘેરી ન વળો
જાતે રંગાયા વિના મને રંગનાર
વહાલ વિલાપ ને વેરથી
મને તમારી જોડે વણનાર
આમ તો
આપણે બન્ને અનિત્ય
ચાલો ત્યારે નીકળું
મિત્રો,
તમારો સાથ તો કેમ ભુલાય?
કૉફી પીતાં
કૅફિયત આપતાં
ન્યાયાધીશ બનતાં
અકળામણો
ને
એકરારોથી
સંધાતા
તૂટતા
ઉજાગરા કરતા
અંતકડી અધૂરી છોડતા
હળવાશથી
મોકળાશથી
એકમેકને બાંધતા
આપણે સાથે ને સાથે ચાલ્યા છીએ
મારા હૂંફાળા પડછાયાઓ
મને મોડું ન કરાવો
હવે તો
ક્ષિતિજ પર સૂર્ય
પાછળથી સાદ ન પાડતા
હવે હું પાછું વળી નહીં જોઉં.
જેમનાં સપનાં આવ્યાં
જેમનાં સપનાં જોયાં
જેમને મળાયું નહીં
જેમને પમાયું નહીં
એ બધાની
ખંડિત સ્મૃતિવિસ્મૃતિઓ
વય્ચે
ઘવાઈને પડેલો
મારો ઇતિહાસ
અહીં જ ભલે રહ્યો.
કાગળ
મને લલચાવ નહી પ્લીઝ!
આકાંક્ષાઓ
અભાવો
અપરાધો
સપનાંઓ
સ્ખલનો
સિદ્ધિઓ
ને
સલાહોની વાતો લખીછેકી
શાહીના ધોધ વરસાવી વરસાવી
તને ગૂંગળાવી માર્યો
હવે તું હવામાં તર
જંગલમાં હરફર
શાંત રાત્રિમાં
રણની કોરી ચુપકીદી બની
તારાઓનું સંગીત સાંભળ
આજથી
તું મુક્ત
શબ્દો
તમે તો મારો મુખવટો
શક્તિ
શસ્ત્ર
સત્તા
શરણ
સલામતી
ઇચ્છિત દૃષ્ટિસૃષ્ટિની ગતિ
વ્યૂહરચનાનું એક પ્યાદું
તમે
દર્પણદીપ
અદ્ભુત પુષ્પવત્
અવિરત નદી
આંધળી તરસ
ને
અંત સુધી તો કોયડો જ
અહીં સુધી આવ્યા
આભાર
હવે સામેના
પહાડ પર પહોંચું ત્યારે
ને
કવિતા
તું તો હંમેશાં
આનંદ અધૂરપનો ઉન્માદ ઉચાટ
સતત લોહીઉછાળ
હંમેશાં અશક્ય
મૂંઝવણ
મથામણ
તનેય
આવજો નથી કહેતો
અવિવેક માટે ક્ષમા
હવે
ત્રુટક ત્રુટક
શ્વાસ
પાંગતે મૂકી
ખોડંગાતી દૃષ્ટિ સાથે
હું તો આ ચાલ્યો.
bas jawun ja chhe?
rokai jane?
na ghanun rahyo
dilasa
dawao
ne
daktroe bahu thigaDthagaD karyan
em te kani jawatun hashe?
tun chhek hari gayo?
em mano to em
pan bas jawun ja chhe
nathi laDawun
nathi juda paDawun
nathi sachwawun
na joie koi olakh
hwe to matr bhunsawawun
hwe angliye bajheli
barakhDi hawana kanakanman
werto
ogalto
chali nikalun
hath mane roko ma
lakhwaman
chhekwaman
melawwaman
tarchhoDwaman
a ne te
mudraoman
tame ghanun ghanun
kharchaya
ghasaya
winjhaya
hwe aram karo
hwe mane jawa do
chijwastuo mane gheri na walo
jate rangaya wina mane rangnar
wahal wilap ne werthi
mane tamari joDe wannar
am to
apne banne anitya
chalo tyare nikalun
mitro,
tamaro sath to kem bhulay?
kauphi pitan
kephiyat aptan
nyayadhish bantan
aklamno
ne
ekrarothi
sandhata
tutta
ujagra karta
antakDi adhuri chhoDta
halwashthi
moklashthi
ekmekne bandhta
apne sathe ne sathe chalya chhiye
mara humphala paDchhayao
mane moDun na karawo
hwe to
kshitij par surya
pachhalthi sad na paDta
hwe hun pachhun wali nahin joun
jemnan sapnan awyan
jemnan sapnan joyan
jemne malayun nahin
jemne pamayun nahin
e badhani
khanDit smritiwismritio
wayche
ghawaine paDelo
maro itihas
ahin ja bhale rahyo
kagal
mane lalchaw nahi pleejh!
akankshao
abhawo
apradho
sapnano
skhalno
siddhio
ne
salahoni wato lakhichheki
shahina dhodh warsawi warsawi
tane gunglawi maryo
hwe tun hawaman tar
jangalman harphar
shant ratriman
ranni kori chupkidi bani
taraonun sangit sambhal
ajthi
tun mukt
shabdo
tame to maro mukhawto
shakti
shastr
satta
sharan
salamti
ichchhit drishtisrishtini gati
wyuharachnanun ek pyadun
tame
darpandip
adbhut pushpwat
awirat nadi
andhli taras
ne
ant sudhi to koyDo ja
ahin sudhi aawya
abhar
hwe samena
pahaD par pahonchun tyare
ne
kawita
tun to hanmeshan
anand adhurapno unmad uchat
satat lohiuchhal
hanmeshan ashakya
munjhwan
mathaman
taney
awjo nathi kaheto
awiwek mate kshama
hwe
trutak trutak
shwas
pangte muki
khoDangati drishti sathe
hun to aa chalyo
bas jawun ja chhe?
rokai jane?
na ghanun rahyo
dilasa
dawao
ne
daktroe bahu thigaDthagaD karyan
em te kani jawatun hashe?
tun chhek hari gayo?
em mano to em
pan bas jawun ja chhe
nathi laDawun
nathi juda paDawun
nathi sachwawun
na joie koi olakh
hwe to matr bhunsawawun
hwe angliye bajheli
barakhDi hawana kanakanman
werto
ogalto
chali nikalun
hath mane roko ma
lakhwaman
chhekwaman
melawwaman
tarchhoDwaman
a ne te
mudraoman
tame ghanun ghanun
kharchaya
ghasaya
winjhaya
hwe aram karo
hwe mane jawa do
chijwastuo mane gheri na walo
jate rangaya wina mane rangnar
wahal wilap ne werthi
mane tamari joDe wannar
am to
apne banne anitya
chalo tyare nikalun
mitro,
tamaro sath to kem bhulay?
kauphi pitan
kephiyat aptan
nyayadhish bantan
aklamno
ne
ekrarothi
sandhata
tutta
ujagra karta
antakDi adhuri chhoDta
halwashthi
moklashthi
ekmekne bandhta
apne sathe ne sathe chalya chhiye
mara humphala paDchhayao
mane moDun na karawo
hwe to
kshitij par surya
pachhalthi sad na paDta
hwe hun pachhun wali nahin joun
jemnan sapnan awyan
jemnan sapnan joyan
jemne malayun nahin
jemne pamayun nahin
e badhani
khanDit smritiwismritio
wayche
ghawaine paDelo
maro itihas
ahin ja bhale rahyo
kagal
mane lalchaw nahi pleejh!
akankshao
abhawo
apradho
sapnano
skhalno
siddhio
ne
salahoni wato lakhichheki
shahina dhodh warsawi warsawi
tane gunglawi maryo
hwe tun hawaman tar
jangalman harphar
shant ratriman
ranni kori chupkidi bani
taraonun sangit sambhal
ajthi
tun mukt
shabdo
tame to maro mukhawto
shakti
shastr
satta
sharan
salamti
ichchhit drishtisrishtini gati
wyuharachnanun ek pyadun
tame
darpandip
adbhut pushpwat
awirat nadi
andhli taras
ne
ant sudhi to koyDo ja
ahin sudhi aawya
abhar
hwe samena
pahaD par pahonchun tyare
ne
kawita
tun to hanmeshan
anand adhurapno unmad uchat
satat lohiuchhal
hanmeshan ashakya
munjhwan
mathaman
taney
awjo nathi kaheto
awiwek mate kshama
hwe
trutak trutak
shwas
pangte muki
khoDangati drishti sathe
hun to aa chalyo
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી કવિતાચયન 2005 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 29)
- સંપાદક : મણિલાલ હ. પટેલ
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2007