રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
છેવટે તારે ને મારે છે શું, ઓ પશ્ચિમ?
ત્યાં આપણું એકાદ ઘડી-અધઘડીનું
અમથું જ મળી જવું, ને તેનો
આટલો મોટો તે ઉપાડો હોય?
(હા, તું તે મ્યુઝિયમની સૌથી વધુ સુંદર ચીજ હતી,
તે જુદી વાત છે)
ન કઈ વાતબાત,
ન કંઈ ન્યાતજાત,
મળ્યા ભાઈની પ્રીત,
તેનો આવડો મોટો તે ઉપાડો હોય આટલે છેટ્ટે?
ઘેર પાછો આવી ગયો છું
અને લાવ્યો છું તારી એક રહસ્ય વાત;
સાન્તાક્રૂઝના એરપોર્ટના
કસ્ટમ અધિકારીઓથી છુપાવી
એક તારો ચહેરો સ્મગલ કરી લાવ્યો છું ને હવે જોરથી ધડકું છું
દમિયલની માફક તેની ઉપર ઝૂકીને
લે, તને આ સાત સાત સાગર પારથી એક અનામત ચુંબન મોકલું છું
ત્યાં જે તને ન અપાયું તે—તને
ને તારા બ્હાને આખા પશ્ચિમના ચહેરાનેય...
(૧૧-૧ર-૭૬)
સ્રોત
- પુસ્તક : ઉશનસ્ સમસ્ત કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 621)
- સર્જક : ઉશનસ્
- પ્રકાશક : કવિશ્રી ઉશનસ્ અમૃત મહોત્સવ સન્માન સમિતિ
- વર્ષ : 1996