સવાર
મારા હોઠ પર ચુંબન કરે છે.
મને લાગે છે
હોઠ વાટે મારું લોહી હમણાં જ ચૂસી લેશે.
સાંજ
પોતાનાં કઠિન ઉષ્ણ સ્તનો
મારા ખુલ્લા વક્ષ પર દબાવે છે.
મને લાગે છે
હમણાં હું સળગી જઈશ.
રાત
કામાંધ ભીલકન્યાની જેમ
પોતાના બે સાથળોની વચ્ચે
મને પૂરી રાખે છે.
જિંદગી...
ત્રાસ ત્રાસ ત્રાસ.
મારે જીવવાના પ્રયત્નો છોડી દેવા જોઈએ.
sawar
mara hoth par chumban kare chhe
mane lage chhe
hoth wate marun lohi hamnan ja chusi leshe
sanj
potanan kathin ushn stno
mara khulla waksh par dabawe chhe
mane lage chhe
hamnan hun salgi jaish
raat
kamandh bhilkanyani jem
potana be sathloni wachche
mane puri rakhe chhe
jindgi
tras tras tras
mare jiwwana pryatno chhoDi dewa joie
sawar
mara hoth par chumban kare chhe
mane lage chhe
hoth wate marun lohi hamnan ja chusi leshe
sanj
potanan kathin ushn stno
mara khulla waksh par dabawe chhe
mane lage chhe
hamnan hun salgi jaish
raat
kamandh bhilkanyani jem
potana be sathloni wachche
mane puri rakhe chhe
jindgi
tras tras tras
mare jiwwana pryatno chhoDi dewa joie
સ્રોત
- પુસ્તક : આધુનિક ગુજરાતી કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 103)
- સંપાદક : સુરેશ દલાલ, જયા મહેતા
- પ્રકાશક : સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 1989