એક વૃદ્ધ માનું વસિયતનામું

રાખ તમારાં ઠીબાં ઠીકરાં

કાચ કચકડાનાં. લાવ જરી

દેખાડ અલ્યા એ ધૂળિયું ફળિયું.

રોટલાના સુક્કા બટકા જેવો છેવાડો

ઓટલો શેરીને નાકે.

ત્યાં સહિયર સાથે કૂકા રમતાં'તાં.

સંધ્યા ટાણે

ફાનસની ચીમની

રાખોડીથી ઘસી ઘસીને ચકચકતી કરતાં'તાં.

ચાંદીની પ્યાલીને તળિયે

ઘી દીવડાની મેશ ઝીલીને

આખા ફળિયાને આંજી'તી.

હશે.

જો કૂવાના થાળાથી સામે જઈએ

તો માસ્તરનું ફળિયું આવે.

ત્યાં જ ટેનપોશ્ટની ચાર ચકલીઓ.

માસ્તરના ફળિયાથી આગળ. જીવકોરમાશીનું

એની સામે લૂલાગોરનું, ત્રાંસમાં મંછા વઢકારીનું

પણે ફોજદારનું, ખૂણામાં દાજીનું

એમ ફળિયાં આવે.

જોને કેમ કરું તો ય આ ઝળઝળિયાં આવે.

જાડું ઝીણું કણકી કોરમું હાથે દળતાં'તાં

એ ઘંટીના પથરા

આ જોને કોક છાતી પર મેલે.

જો તારામંડળનું બાકસ છે ત્યાં તાકામાં

એ તારું.

આ પરોઢિયામાં કોણ અલ્યા આગળિયો ઠેલે.

જા ઉઘાડ ઝટ કર ખોલ ખડકીનો ઝાંપો.

ek wriddh manun wasiyatnamun