સબુર કરો દોસ્તો, પથ્થર હેઠા મૂકો.

લો, આ અનામતના ટુકડા,

જે આઝાદી પછી મળેલા અમારા બાપને તે,

ખેર, ઊભા રહો હજી કંઈક રહી જાય છે બાકી,

આ ટુકડા ય લેતા જાવ.

અમારે હવે અનામત ઢોર નથી ખેંચવાં,

ચામડાંય નથી કમાવવાં,

અને આ ગંદકી...

નથી ચઢાવવી માથે,

ઝાડુ ય નથી જોઈતું હવે.

અમારે આ બધાંનો ખપ નથી,

બધુંય તમને મુબારક...

બસ, ખુશને?

પણ મહેરબાની કરી,

અમને “કોણ છો?”

એ પૂછવાનું બંધ કરો હવે.

sabur karo dosto, paththar hetha muko

lo, aa anamatna tukDa,

je ajhadi pachhi malela amara bapne te,

kher, ubha raho haji kanik rahi jay chhe baki,

a tukDa ya leta jaw

amare hwe anamat Dhor nathi khenchwan,

chamDanya nathi kamawwan,

ane aa gandki

nathi chaDhawwi mathe,

jhaDu ya nathi joitun hwe

amare aa badhanno khap nathi,

badhunya tamne mubarak

bas, khushne?

pan maherbani kari,

amne “kon chho?”

e puchhwanun bandh karo hwe

sabur karo dosto, paththar hetha muko

lo, aa anamatna tukDa,

je ajhadi pachhi malela amara bapne te,

kher, ubha raho haji kanik rahi jay chhe baki,

a tukDa ya leta jaw

amare hwe anamat Dhor nathi khenchwan,

chamDanya nathi kamawwan,

ane aa gandki

nathi chaDhawwi mathe,

jhaDu ya nathi joitun hwe

amare aa badhanno khap nathi,

badhunya tamne mubarak

bas, khushne?

pan maherbani kari,

amne “kon chho?”

e puchhwanun bandh karo hwe