ઘરઝુરાપો - 8

ઘરઝુરાપો - 8

આજે આખું શહેર

કેમ જુદું લાગતું હશે?

રસ્તાની બેઉ બાજુએ ઊભેલાં વૃક્ષો

કે જેમનાં નામ પૂછવાનો સમય પણ મને હજી મળ્યો નથી

એ કેમ આજે મારાં સ્નેહીજન બનીને ઊભાં હશે?

મારા ઘેરથી દસ ગલીઓ દૂર આવેલી એક નદીએ

મને હંમેશા પજવ્યો છે-

કેટલા પ્રયત્ન કર્યા તો પણ

હું હજી એના નામનો ઉચ્ચાર પણ બરાબર કરી શકતો નથી.

એ નદીના જળમાં આજે કેમ મારા ગામના વડનું પ્રતિબિંબ પડતું

હશે?

કેટકેટલા માણસોને હું રોજેરોજ જોઉં છું જતાંઆવતાં

એમના ચહેરા આમ તો ક્યાંથી યાદ રહે?

પણ, આજે એ પણ બધાં

મારી સ્મૃતિમાં ગોઠવાઈ ગયાં છે

કક્કાવારી પ્રમાણે.

આવું તો કદી બને ખરું?

દીવાલ પરની ઘડિયાળ પર નજર કરી

જોયું તો મારા આંગણામાં આવેલો લીમડો ત્યાં હાજરાહજુર-

મેં એના પડછાયે બાંધેલો સમય છોડ્યો-

ઓહ્, દસ વાગી ગયા!

હું જલ્દી તૈયાર થઈને નીકળ્યો

જોઉં છું તો શહેર આખું ગિરધર રામાયણ જેવા તડકામાં તરબોળ!

gharajhurapo 8