વળાવી આવ્યો તો....

વળાવી આવ્યો તો....

સાસરિયામાં વળાવેલી દીકરી

ઓચિંતી ઘેર પાછી આવે

ને જે દુખ થાય

તેથીય વિશેષ દુખ તેને

તેની પરત થયેલી કવિતા જોઈને થયું

ટપાલીને હડસેલી મૂક્યો

ચશ્માંનાં કાચ લૂછતો, હીબકાં ભરતો...

બારણું એવું તો જોરથી વાસ્યું કે

છત પર કાન માંડીને બેઠેલી ગરોળી પણ

ફરસ પર આવી પડી

બારીમાંથી ઊગેલા સૂર્યને

એક એવો તો મુક્કો માર્યો,

કે તે ક્ષિતિજ સુધી ફૂલબૉલની જેમ

ફંગોળાઈ ગયો

આંગણામાંના ઝાડને એવી તો રીતે જોયું કે

બાપડું હોટેલના વેઇટરની જેમ

નતમસ્તક ઊભું રહી ગયું

આકાશને પણ એક મુક્કો માર્યો એવો કે

તગારામાં પડે તો ગોબો પડી ગયો

નદીએ જઈ એવું મૂતર્યો કે

નદીમાં પૂર આવી ગયાં

કવિતા પરત આવે ત્યારે બધું બનતું હોય છે!

valavi aavyo to....