જીવલેણ માંદગી ભોગવતી એક સ્ત્રી માટે

ચુકાદો અપાઈ ચૂક્યો છે ને તું અવાક્ પડી રહી છે

આશાથી, ધિક્કારથી, વેરથી, ખુદ જાત માટેની દયાથી પણ પર.

તોફાઓ તું ગદ્ગદ્ સ્વીકારે છે – ફૂલો, ફળો –

બેચેન અદાથી ધરાયેલાં, હવે જ્યારે તારા મુલાકાતીઓ પણ

પામી ગયાં છે કે ગણતરીના મહિનામાં તારે મરવાનું જ છે,

તેઓ હવે મૂઢ છે, હાવભાવ પૂરતાં જ પ્રકટ,

તારા સમાચાર પાસે નાઇલાજ, કદાચ તને

ધિક્કારતાં, કારણ કે તું જ એમની અસ્વસ્થતાનું નિમિત્ત છે.

મારે કામચલાઉ ખૂણેથી જોયા કરતી હું પણ

નિઃસહાયતા અનુભવું છું… અને કંઈક ધડાકો થાય એમ ઇચ્છું છું –

માત્ર સહાનુભૂતિ પૂરતું જ ઇચ્છું છું કે કેમ, હું ચોક્કસ નથી –

૫ણ આ ભયંકર ભારણને ભાંગવા પૂરતો કાંઈ કરતાં કૈં પણ ધડાકો.

આટલી ચૂપકીદીથી આવવાનો મોતને કોઈ અધિકાર નથી.

(અનુ. જગદીશ જોષી)

Jivalen Mandagi Bhogvati Ek Strtee Mate