વાવાઝોડા પછીની

આ જમીન પર વિખરાયેલા

નાનાં, મોટાં લીલાં, પીળચટ્ટાં

સહુ જુદા જુદા આકારનાં પાંદડાં

અને તૂટેલી ડાળીઓને ભેગી કરી

જિગ્સૉના ટુકડાની માફક

જોડું છું એકમેક સાથે.

કોઈ વૃક્ષના નિશ્ચિત આકારમાં

બેચાર પાતળી ડાળીઓ પાસપાસે મૂકી

બનાવું છું એક મજબૂત થડ.

એક અણિયાળી ડાળખી લઈ ચીતરું છું

રેતમાં ઊંડાં ઊંડાં મૂળ,

દર માટે જગ્યા શોધતી

એક લાંબી હરોળ કીડીઓની ચાલી આવે છે એ ભણી

ને કોઈ ગફલતમાં જ એક ચકલી પણ

આવીને બેસીને એકાદ ડાળી પર

બોલે છે ચીં...

ત્યાં એક હળવા નિઃસાસાની જેમ

વાય છે પવન

ફરી હવામાં ઊડે છે પાંદડાં

ને જમીનદોસ્ત થઈ જાય છે

એક ઝાડ.