મારો અવાજ તને સંભળાય છે જગદીશ?
તેં ભલે મને સાતમે પાતાળ દાટી દીધો.
પણ હું હજી જીવું છું.
અને જીવું છું ત્યાં સુધી બોલીશ.
ધગધગતી રેતના વરસાદમાં
તું ગુલાબનો છેડ રોપવા નીકળે
તો તને વારવોય પડે.
અને બળી ગયેલા છોડ પાસે બેઠો બેઠો તું
મહેક માણતો હોય, પ્રસન્ન વદને,
તો હસવુંય આવે.
એમાં આમ મને દાટી દેવાના ભલા?
પણ જોજે. એક દિવસ હું બહાર આવીશ.
અને તારા ચહેરા પરનો વરખ ઉખાડી નાખીશ.
એમ હું મરતો નથી.
તું મને સાંભળે તો છેને જગદીશ?
maro awaj tane sambhlay chhe jagdish?
ten bhale mane satme patal dati didho
pan hun haji jiwun chhun
ane jiwun chhun tyan sudhi bolish
dhagadhagti retna warsadman
tun gulabno chheD ropwa nikle
to tane warwoy paDe
ane bali gayela chhoD pase betho betho tun
mahek manto hoy, prasann wadne,
to haswunya aawe
eman aam mane dati dewana bhala?
pan joje ek diwas hun bahar awish
ane tara chahera parno warakh ukhaDi nakhish
em hun marto nathi
tun mane sambhle to chhene jagdish?
maro awaj tane sambhlay chhe jagdish?
ten bhale mane satme patal dati didho
pan hun haji jiwun chhun
ane jiwun chhun tyan sudhi bolish
dhagadhagti retna warsadman
tun gulabno chheD ropwa nikle
to tane warwoy paDe
ane bali gayela chhoD pase betho betho tun
mahek manto hoy, prasann wadne,
to haswunya aawe
eman aam mane dati dewana bhala?
pan joje ek diwas hun bahar awish
ane tara chahera parno warakh ukhaDi nakhish
em hun marto nathi
tun mane sambhle to chhene jagdish?
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી કવિતાચયન 1991 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 27)
- સંપાદક : હર્ષદ ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 1992