કદી નહિ કહું, ‘મને જ સ્મરણે સદા રાખજે,

અને નયનપંથનું અવર વિશ્વ તું ત્યાગજે;

પરંતુ ગગનાંગણે, અવનિમાં અને સિંધુમાં

મળે અધિક જે તને મુજ થકી, ઉરે થાપજે.

પરસ્પર કરી કથા રજનિ ને દિનો ગાળિયાં,

અનેક જગતો રચી સ્વપનમાં, વળી ભાંગિયાં;

કઠોર થઈને કદીક તુજ આંસુ જોયા કર્યાં,

કદીક તુજ ગોદ શીશ ધરી હીબકાં મેં ભર્યાં.

મળે અધિક ઊજળા દિન અને મીઠી રાતડી,

જજે સકલ તો ભૂલી રજનિ ને દિનો આપણાં;

રચે સ્વપન ભવ્ય કો જગતનું બીજા સાથમાં,

ભલે વીસરજે પછી જગત આપણે જે ઘડયાં.

છતાં ય સ્મરણે ચડી વિપળ એક જો હું લઉં,

ઉદાર તવ ઉરની પ્રથમથી ક્ષમા તો ચહું.

kadi nahi kahun, ‘mane ja smarne sada rakhje,

ane nayanpanthanun awar wishw tun tyagje;

parantu gagnangne, awaniman ane sindhuman

male adhik je tane muj thaki, ure thapje

paraspar kari katha rajani ne dino galiyan,

anek jagto rachi swapanman, wali bhangiyan;

kathor thaine kadik tuj aansu joya karyan,

kadik tuj god sheesh dhari hibkan mein bharyan

male adhik ujla din ane mithi ratDi,

jaje sakal to bhuli rajani ne dino apnan;

rache swapan bhawya ko jagatanun bija sathman,

bhale wisarje pachhi jagat aapne je ghaDyan

chhatan ya smarne chaDi wipal ek jo hun laun,

udar taw urni prathamthi kshama to chahun

kadi nahi kahun, ‘mane ja smarne sada rakhje,

ane nayanpanthanun awar wishw tun tyagje;

parantu gagnangne, awaniman ane sindhuman

male adhik je tane muj thaki, ure thapje

paraspar kari katha rajani ne dino galiyan,

anek jagto rachi swapanman, wali bhangiyan;

kathor thaine kadik tuj aansu joya karyan,

kadik tuj god sheesh dhari hibkan mein bharyan

male adhik ujla din ane mithi ratDi,

jaje sakal to bhuli rajani ne dino apnan;

rache swapan bhawya ko jagatanun bija sathman,

bhale wisarje pachhi jagat aapne je ghaDyan

chhatan ya smarne chaDi wipal ek jo hun laun,

udar taw urni prathamthi kshama to chahun