તારું સ્મિત
taru smit
જશભાઈ કા. પટેલ
Jashbhai Ka. Patel
તારે હતું હૃદય ભવ્ય વિરાટ ગાન
ને માહરું સકલ છેક હતું પ્રશાન્ત;
કિન્તુ થયા ઉર કશા તુજ કોડ એવા
મારે ઉરે હૃદય તારું સમર્પી દેવા!
મારું જ્યહીં હૃદય મૂળથી મૂઢ સાવ
ત્યાં શી લગીર પ્રતિસ્પંદ તણી ય આય?
ને આદર્યું વિરલ તાંડવ નૃત્ય રોષે
તેં; તોય ના હૃદય માહરું મૂઢ ડોલે!
થંભી ગઈ, વ્યરથ નૃત્ય ગયું, પરંતુ
ના આશ છોડી મુજ અંતરસ્પંદનાની;
ને આખરે મધુરવા સ્મિત વાટ ત્યાં તું.
વ્હાવી રહી સતત સંગીતલ્હેર ઝીણી!
ત્યાં આ મારે કશું કૈં
હૃદય સળકતું? મંદ્ર ઝંકાર શા આ?
ધીરે ઘીરે ઊઠન્તા
અકલ મુજ ઉરે સ્પંદ જાણ્યા કદી ના!
(અંક ૨૩૨)
સ્રોત
- પુસ્તક : કુમાર : પ્રથમ વીસીનાં કાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 102)
- પ્રકાશક : કુમાર કાર્યાલય લિમિટેડ
- વર્ષ : 1991