વધામણી

વધામણી

વ્હાલા મ્હારા, નિશદિન હવે થાય ઝંખા ત્હમારી,

આવો આપો પરિચિત પ્રતીતી બધી ચિત્તહારી

દૈવે જાણે જલ ગહનમાં ખેંચિ લીધી હતી તે

આણી સ્હેજે તટ પર ફરીને મ્હને છૉળઠેલે;

ને આવી તો પણ નવ લહૂં ક્યાં ગઇ’તી શિ આવી,

જીવાદોરી ત્રુટિ ન ગઇ તેથી રહું શીષ નામી.

ને સંસ્કારો ગત ભવ તણા તે કની સર્વ, વ્હાલા,

જાણું સાચા, તદપિ અવ તો સ્વપ્ન જેવા જ ઠાલા:

માટે આવો, કર અધરની સદ્ય સાક્ષી પુરાવો,

મીઠા સ્પર્શો, પ્રણયિ નયનો, અમ્રતાલાપ લાવો.

બીજું, વ્હાલા; શિર ધરિ જિહાં ‘ભાર લાગે શું?’ ક્હેતા,

ત્યાં સૂતેલું વજન નવું વીતી ઋતુ એક વ્હેતાં;

ગોરૂં ચૂસે સતત ચુચુષે અંગુઠો પદ્મ જેવો,

આવી જોઇ, દયિત, ઉચરો લોચને કૉણ જેવો ? ૧૪

wadhamni