રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
ગિરિવન તણી ખુલ્લાશોમાં ઊભો રહી હાંફતોઃ
અઢળકપણે લ્હેરે સુક્કી-હવામય સાગરો,
ચહુ તરફ લે ડહેકાં, જ્યાંત્યાં હવા જનરેટરો!
પ્રગટતી હવા પ્હાડો કેરી નીલી નીલી ડોકથી,
પ્રગટતી હવા ઝાડો ઝૂકી લીલી લીલી નોકથી!
પ્રગટતી હવા તડ્કાઓની તીણી તીણી ટૂકથી!
પવન-પગલો આયુ કેરો, ભૂખ્યો-તરસ્યો હું તે
પવન-તડકે આળોટું ને ભરી ભરી પોશને,
પવન ઘૂંટડે ઘૂંટે પીઉં, દૃગે દઉં છાલકો;
પવન નસકોરાં બે પ્હોળાં કરી શ્વસું-ઉચ્છ્વસું;
પવન જીભથી ચાટું, મુઠ્ઠી ભરી બૂકડા ભરું.
પવન લટિયાંમાં ઝીટું, ને ભરી શ્રવણે લઉં;
ફરી નય મળે; ખુલ્લે મોઢે દશે દિશ હું ધસું,
ઉછીનુંય, અલ્યા! આલોને કો મને બીજું ફેફસું.
સ્રોત
- પુસ્તક : ઉશનસ્ સમસ્ત કવિતા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 433)
- સર્જક : ઉશનસ્
- પ્રકાશક : કવિશ્રી ઉશનસ્ અમૃત મહોત્સવ સન્માન સમિતિ
- વર્ષ : 1996