કંચુકી-બંધ છૂટ્યા ને-

કંચુકી-બંધ છૂટ્યા ને હઠ્યું જ્યાં હીર-ગુંઠન,

હૈયાનાં લોચનો જેવાં દીઠા બે તાહરાં સ્તન.

વૃત્તિઓ પ્રેમની સર્વે કેન્દ્રિત થઈ જ્યાં રહી;

પ્રીતના પક્ષીનો માળો રાતી નીલી નસો મહીં.

અગમ્ય રૂપનાં કિન્તુ ત્વચા તો પારદર્શક,

મનના લોહને મારા ચુંબક જેમ કર્ષક.

દીસંત આમ તો જાણે ઘાટીલી નાની ગાગર,

જાણું છું ત્યાં જ છૂપા છે શક્તિના સાત સાગર!

મન્મથ-મેઘ ઘેરાતા કાયના વ્યોમમાં લસે,

તારા ત્યાં સ્તનના જાણે મોરલા ગ્હેકી ઊઠશે!

દીઠું મેં એવું એવું કૈં ભાવિ ને ગત કાલની

વસંતો ઊર્મિઓ વેરે સાંપ્રતે હ્યાં જ વ્હાલની;

કંચુકી-બંધ છૂટ્યા ને–

રહસ્ય-બંધને બાંધ્યો.....

kanchuki bandh chhutya ne