શહેરમાં એક દિવસે

શહેરમાં એક દિવસે

અહીં શ્હેરેઃ ઊંચા ઘરમહીં ફરું શાન્ત; હળવે

રહી બારી ખોલી નીરખું ત્યહી ઘોંઘાટ રવના

કરંટે ફેંકાઈ ઊકળી રહું હું ફ્લેટ વચમાં.

પછી અંધારું આ ડીઝલનું બધું ઊતરી પડી

ગળે ટૂંપો દે ત્યાં દૂરથી ઊછળી ગામ પળમાં.

પ્રવેશીને છાંટે તરુતરુની છાયા, પવનનાં

હલેસાંની સાથે વિહગ-ટહુકાનાં ફળ ગળ્યાં

ચખાડે ત્યારે તે પ્રભુતણી હથેલી સમ ઝગી

લહેરાતાં શ્વાસે મઘમઘ બની ખેતર બધાં

ઢળે; ને ધેનુ દૂધની રણકતી ધાર વળગે

સરી આવે માડી નભથી ઝરતી વાદળી સમી

અને લોહીનું ઘી રમતું થઈ જાતું સહજમાં.

—અહીં ઓચિંતી આ જતી ઘડીકમાં લિફ્ટ ખખડી

જતું ઊડી મારા હૃદય પરથી ગામ ફફડી.

shaherman ek diwse