જરાય ખસતું ન, મોત ખખડાવતું બારણું,

કહે: “સમય છે થયો, વગર ઢીલ ચાલો હવે,

નથી કરવી વાત કૈં, શુકન તિથિ જોવા નથી,

લગામ કઠતા ધૂણે, હણહણે પણે ઘોડલાં”

કબૂલ કરતો અચૂક મરવું લલાટે બધે,

વળી દિવસ એક ચોક્કસ હું યે જવાનો જ છું.

પરંતુ અરજી કરું દીનદયાળને આટલી:

મળે વરસ એક, બે, ત્રણ કદાચ જો જીવવા,

ગણીશ દિન સૌ, સુણીશ સંતવાણી સંતો તણી,

કરીશ વ્રત આકરાં, ધરમ ધ્યાન છે બાકી જે,

બધું જ ચૂકવીશ ઋણ, વ્રણ સૌ રુઝાવીશ ને

થઈશ પરિતાપથી પુનિત પૂર્ણ ને પાવન,

જરૂર સમજો પછી કરીશ મોતનું સ્વાગત,

ઉકેલી લઇ કાફલો કહીશ હું જ: તૈયાર છું!

('મોત ખખડાવતું બારણું' સોનેટમાળામાંથી)

jaray khasatun na, mot khakhDawatun baranun,

kaheh “samay chhe thayo, wagar Dheel chalo hwe,

nathi karwi wat kain, shukan tithi jowa nathi,

lagam kathta dhune, hanahne pane ghoDlan”

kabul karto achuk marawun lalate badhe,

wali diwas ek chokkas hun ye jawano ja chhun

parantu arji karun dinadyalne atlih

male waras ek, be, tran kadach jo jiwwa,

ganish din sau, sunish santwani santo tani,

karish wart akran, dharam dhyan chhe baki je,

badhun ja chukwish rin, wran sau rujhawish ne

thaish paritapthi punit poorn ne pawan,

jarur samjo pachhi karish motanun swagat,

ukeli lai kaphlo kahish hun jah taiyar chhun!

jaray khasatun na, mot khakhDawatun baranun,

kaheh “samay chhe thayo, wagar Dheel chalo hwe,

nathi karwi wat kain, shukan tithi jowa nathi,

lagam kathta dhune, hanahne pane ghoDlan”

kabul karto achuk marawun lalate badhe,

wali diwas ek chokkas hun ye jawano ja chhun

parantu arji karun dinadyalne atlih

male waras ek, be, tran kadach jo jiwwa,

ganish din sau, sunish santwani santo tani,

karish wart akran, dharam dhyan chhe baki je,

badhun ja chukwish rin, wran sau rujhawish ne

thaish paritapthi punit poorn ne pawan,

jarur samjo pachhi karish motanun swagat,

ukeli lai kaphlo kahish hun jah taiyar chhun!