ઉનાળાનો દિવસ
Unala no Divas
જયન્ત પાઠક
Jayant Pathak
દિવસ વહતો ઉનાળાનો ધીમેપદ નીરવ
રણ મહીં યથા ધીમી ચાલે જતા ઊંટ-કાફલા;
ચહુદિશ રહ્યો રેતી કેરો લૂખો પટ વિસ્તૃત,
પશુગણની છાયામાં ટૂંકી મૂકે પથિકો ડગ.
વરસતી લૂમાં ચાલે ઊંટો સ્થિર, ક્ષિતિજે દંગ
મૃગજલ તણું દૃષ્ટિ સામે તરંત સરોવર;
ઝૂકી તરુ રહ્યાં જેને કાંઠે છળંત મુસાફિર
જહીં દૃઢ રહ્યા રોધી રેતી તણા ઢગ એકલા.
તહીં દિવસને અંતે દેખે દૃગો રણદ્વીપને
જહીં ખજૂરીનાં ફુવારા શા લીલા જલનાં દ્રુમ;
નીરખી ઊંટ ઝોકાવી થાક્યા ઢળંત મુસાફિરો
શીતલ જલના પાને તાજા, મુલાયમ રેતમાં.
દિનદહનને અંતે કેવું શશીમુખઅમૃત!
રજની અરબી રાત્રિઓની કથા સમ અદ્ભુત!
સ્રોત
- પુસ્તક : વગડાનો શ્વાસ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 7)
- સંપાદક : સુરેશ દલાલ
- પ્રકાશક : નવભારત સાહિત્ય મંદિર
- વર્ષ : 1978