રહ્યાં વર્ષો તેમાં-

રહ્યાં વર્ષો તેમાં-

રહ્યાં વર્ષો તેમાં હૃદયભર સૌન્દર્ય જગનું

ભલા પી લે; વીલે મુખ ફર રખે, સાત ડગનું

કદી લાધે જે જે મધુર રચી લે સખ્ય અહીંયાં;

નથી તારે માટે થઈ જ નિરમી ‘દુષ્ટ’ દુનિયા.

-અહો નાનારંગી અજબ દુનિયા! શે સમજવી?

તને ભોળા ભાવે કરૂં પલટવા, જાઉં પલટી;

અહંગર્તામાં હા પગ, ઉપરથી, જાય લપટી!

વિસારી હુંને જો વરતું, વરતે તું મધુરવી.-

મને આમંત્રે ઓ મૃદુલ તડકો, દક્ષિણ હવા,

દિશાઓનાં હાસો, ગિરિવર તણાં શૃંગ ગરવાં;

નિશાખૂણે હૈયે શશિકિરણનો આસવ ઝમે;

જનોત્કર્ષે-હ્રાસે પરમ ઋતુલીલા અભિરમે.

-બધો પી આકંઠ પ્રણય ભુવનોને કહીશ હું:

મળ્યાં વર્ષો તેમાં અમૃત લઈ આવ્યો અવનિનું.

અમદાવાદ, ર૧-૭-૧૯પર/પ૩ (વસંતવર્ષા)

rahyan warsho teman