રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
પ્રભાતમાં ઝાકળની કીકીમાં
જોઉં તમારું સ્મિત શ્વેત-શુભ્ર...
અશબ્દ એ, આ નભ-લાલીમામાં,
મ્હોરી ઊઠે ઓષ્ઠ-શુ લાલ-લાલ
બપ્પોરના આતપમાં વિલોકું
રોષે ભરેલી તવ આંખને પ્રિયે!
વ્યાપી રહે કંપન વાયુમાં, તવ
ધ્રૂજી રહે અંગુલિ-ઓષ્ઠ જાણે.
રિસાઈને તેં લીધ ફેરવી મુખ,
સમીપ આવી સ્પરશું કપોલ...ને
ચૂઈ પડે આંખ... રતાશ ચૂમી લૌં
જાણે – વિલોકું જવ આર્દ્ર સંધ્યા...
તમે બધે આમ વસી રહો કાં?
વિયોગની તો તક એક દો, પ્રિયે?
સ્રોત
- પુસ્તક : કુમાર - ઑગસ્ટ ૧૯૬૯ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 279)
- સંપાદક : બચુભાઈ રાવત