મિલનનું સ્વપ્ન

મિલનનું સ્વપ્ન

ત્યજીને ખોળો કો ગિરિવર તણો, ને વન વનો

તણાં ગાનો કેરા નિજ લહરમાં ઝીલી પડઘા,

કદી વા ઊંચા કો ખડક કપરા કાળ સરખા

ગજાવીને ગાને, ઘૂમટ રચીને શીકર તણો,

ઘડીમાં દોડે કો તરલ મીઠી કન્યા સમ અને

ઘડીમાં ફેલાતી ઉભય તટપે ગૌરવભરી

મહારાજ્ઞી જેવી, વહતી સરિતા જેમ ચમકે

સુણીને પે’લાં તો રવ ઉદધિનો – કિન્તુ ઊછળી

પછી રે’તી તે ત્યાં જ્યમ ગહનના ભવ્ય સપને,

પ્રભો! તેવી રીતે કદી સરળ વા કષ્ટ વહતી,

કદી કાન્તારોમાં પરમ સુખના, વા ખડક પે

મહા દુઃખો કેરા, ફુદડી ફરતી, જીવન-નદી

સુણે આઘાતે જ્યાં ગહન ગહ્વરો કાળરવ ત્યાં

લખાશે ના ભાગ્યે મિલન-સપનાં તું - ઉદધિનાં?

milannu swapna