samno - Sonnet | RekhtaGujarati

પ્રવાત શરૂ ત્યાં થયો; સભય ત્રાડ નાખી નભે,

વળી સકળ તેજપુંજ રવિ રશ્મિ સંકેલીને

થયો અકળ રેણુએ; હૃદય સર્વ કંપી ઊઠ્યાં.

સ્વરો વિહગગાનના પ્રલયગાનના સૂરમાં

મળ્યાં, મધુરતા ત્યજી રુદનમાં ફરી તે ગયા.

કરાલરૂપ રુદ્ર શું પ્રલય પેખવા વિશ્વનો

થયા મગન તાંડવે, ધ્રુવસિતારલો વા ચળ્યો!

- હતું કશું તે થયું; ભીષણ ફક્ત આંધી ચઢી.

તહીં પ્રબળ વાયુ સાથ વડ યુદ્ધને આદરે,

ધરી અડગ શિર્ષને નિજ તૂટી દ્વિપક્ષ્મો ગઈ,

છતાં ડગ્યો; જતાં સરવ અંગ છેદાઈ છે.

નમે શિર વીરનું જીવનમાં આંધી ઘણી

ચઢે મમ; તો પછી વડલા સમો શીદ

શિરોન્નત રહી કરું સબળ સામનો સર્વનો.

(અંક ૧૬૯)

સ્રોત

  • પુસ્તક : કુમાર : પ્રથમ વીસીનાં કાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 73)
  • પ્રકાશક : કુમાર કાર્યાલય લિમિટેડ
  • વર્ષ : 1991